Onderwerp: Re: Tegenstellingen zijn heel moeilijk overbrugbaar. Hoe krijg je de neuzen allemaal een kant op?
Van: Rik Min <r.min@hetnet.nl>
Datum: 30-9-2016 14:06
Aan: edmond van Ooijen <huizevanooijen@msn.com>

Beste Ed


Beetje laat, maar hier mijn reactie op wat je schreef over "het verdrag van 'Molotov met Von Ribbentrop' in 1939 en de lafhartige aanval van de Sovjet-Unie 'op Polen' vanuit het oosten".

      Veel Nederlanders weten dat niet maar dat is niet waar. Dat wordt door de media en op scholen verteld. Gewoon omdat men dat toen deels ook al niet begreep en het - later - in de koude oorlog wederom helemaal steeds maar weer verkeerd werd uitgelegd. En die leugentjes om bestwil duurden maar voort. In Polen, maar ook in Nederland, vooral in het katholieke zuiden van Nederland en bij Europese en Nederlandse sociaaldemocraten, wiens enige bestaansrecht het anti-communisme is/was. Het klopt gewoon niet met de feiten. De uitleg ervan bestaat uit twee gedeeltes:

     Dat verdrag werd gesloten, rond 1939, omdat de Sovjet Unie aan alle kanten werd bedreigd. Het was - en zeker achteraf - een geniale zet. De Sovjet Unie deed dit niet alleen omdat ze wisten dat Hitler-Duitsland ze kapot wilde hebben, maar ook door dat men toen zeker wist dat west Europa dat ook wilde. Dit vanwege de lafhartige opstelling - aangaande Munchen - waarmee Groot Britannie en Frankrijk - aangaande Tsjechoslowakije - Hitler feitelijk de vrije hand gaf om na Sudeten-Duitsland, Oostenrijk, de bombardement op Geuernica (Spanje), Duitsland de vrije hand gaf domweg de Sovjet Unie te gaan binnen vallen. De Sovjet Unie werd op dat moment - 'Munchen' - feitelijk in de steek gelaten; en stond er dus alleen voor om Hitler te verslaan. Op het westen kon de sovjet Unie vanaf dat moment niet meer vertrouwen. Men vertrouwde toen alleen nog maar op eigen kracht. En daar hoorde dit bij: een NIET-AANVALSVERDRAG. (Want dat was het. En zo heette het ook. Het was geen 'vriendschapsverdrag', zoals sommigen het verdrag nog steeds het plachten te betitelen.)

     Reeds vanaf 1932 en sinds de uitgave van Mein Kampf, wist de Sovjet Unie dat Hitler het op de Slavische volkeren (alle volkeren binnen de Sovjet Unie, Joegoslavië en de Balkan) had gemunt en op het 'judeo-bolsjewisme' (de Communistische partijen en m.n. die van de Sovjet Unie).

     Toen is besloten - om tijd te winnen - een niet-aanvalsverdrag met Hitler-Duitsland te sluiten. In de tussentijd kun men de industrie naar over de Oeral brengen en bufferzones inrichten. O.a. een stuk grond in zuid Finland, vanwege Leningrad. (Mede hierdoor kon Leningrad in 1943/44 de Hitler barbaren overwinnen. Kijk maar op oude kaarten hoe slim dat was. )

     Een belangrijke clausule in het verdrag was - en dan kun je zien hoe slim Stalin was - dat "mocht een van de betrokken twee landen de ander - via Polen - aan vallen", de ander "het recht had om dan - in Polen - een bufferzone in te richten" om de ander op afstand te kunnen houden. (Hitler tekende dit, omdat hij dat aan zijn bevolking precies andersom kon vertellen/uitleggen.) En dat is in 1939 bij de inval in Polen dan ook gebeurd. De Sovjet Unie wist zich toen 100% bedreigt en liet die clausule in werking zetten door oost _Polen een bufferzone te creeeren tegen de oprukkende Hitler-troepen. En dat blijk achteraf dan ook de redding te zijn geweest van de Sovjet Unie. Uiteindelijk konden ze door deze bufferzone en door de tijdwinst hun zware oorlogs-industrie veilig stellen en uiteindelijk de oorlog winnen. (En de bevrijding van west Europa, onze vrijheid en onze vakbondsrechten, mede bewerkstelligen.


Naderhand in 1945/46 zijn die bufferzones in Finland en in Polen geheel en soms gedeeltelijk (maar dat om andere redenen) teruggegeven. Overigens heeft Stalin in 1946 ook het door de Sovjet troepen bevrijde Berlijn voor 77% aan het westen teruggegeven: aan de Amerikanen een stuk, aan de Britten een stuk en - op verzoek van Stalin - ook aan de Fransen een stuk. Van dat 77%-deel heeft hij tot aan zijn dood wel min of meer spijt gehad. (Dat kun je wel begrijpen.)


Met vriendelijke bonds-groeten


Rik Min


PS. Overigens zijn Polen, Roemenie, Hongarije, Bulgarije, Joegoslavie, Albanie, e.d. niet bezet, maar bevrijd en socialistisch geworden. Immers Bulgarije, Roemenie en in iets mindere mate Polen, waren hun regiems allemaal fascistisch!



Op 20-9-2016 om 5:07 schreef edmond van Ooijen:

Dag Rik,


Hier mijn inhoudelijke reactie. Voor een deel ben ik het met je eens, voor een ander deel perse niet. De vele miljoenen slachtoffers aan Sovjet-kant (het lijken er wel steeds meer te worden, nu al 26 miljoen), maar hoe verschrikkelijk en onmenselijk ook, het was niet de schuld van het westen, maar primair van Nazi-Duitsland. Wat Stalin betreft waren er natuurlijk die vreselijke processen in de jaren dertig met gehersenspoelde "verdachten". Mensen die gratie beloofd werd als zij bekenden werden alsnog geëxecuteerd. Dan het verdrag van Molotov met Von Ribbentrop in 1939 en de lafhartige aanval van de Sovjet-Unie op Polen vanuit het oosten, nadat De Nazi's al per 1 september 1939 de aanval hadden ingezet vanuit Pommeren, Silezië en Oost-Pruisen. Verraderlijker gedrag is wat mij betreft niet denkbaar.


In Nederland gingen de communisten na WO II prat op hun heldendaden in het verzet, maar je hoorde hen er niet over dat zij tot de inval van Hitler in de Sovjet-Unie in 1941 profiteerden van het verdrag van 1939 tussen Molotov en Von Ribbentrop en door de bezetter nagenoeg met rust werden gelaten. Dat was dus mooi meegenomen en een soort verraad ten opzichte van de niet-communistische Nederlanders.


En wat te denken van de annexatie van de Baltische staten door Stalin en de aanval op Finland (Landengte van Karelië, annexatie van drie gebieden waaronder Petsamo aan de Barentszzee). Die agressie annex landjepik (schending van de Vrede van Brest-Litowsk) is in morele zin net zo verwerpelijk geweest als de Duitse agressie. Toen de Duitsers de Sovjet-Unie binnenvielen werden zij met name in het zuiden door delen van de bevolking als helden en bevrijders ontvangen, omdat men af wilde van de meedogenloze knoet van Stalin. Het gaf dus wel te denken dat zij de Duitse adder aan hun borst wilden koesteren. Ik vind ook dat je de zege op Nazi-Duitsland wel erg eenzijdig toeschrijft aan de Sovjet-Unie. Zonder het Tweede Front en de aanval op Italië (de zachte onderbuik van Europa), het verdrijven van de Duitsers uit Noord-Afrika (Rommel) , de aanhoudende bombardementen op Duitsland door de westelijke geallieerden en de hulpgoederen die via Moermansk werden aangevoerd vanuit het Westen had de Sovjet-Unie het niet zomaar geklaard. Bovendien staken de Russen tot Duitsland was verslagen geen poot uit naar Japan, dat mochten de westelijke geallieerden alleen opknappen, terwijl Japan toch minstens zo sterk was als Nazi-Duitsland. Pas in de laatste maand van WO II gingen de Russen de Japanners eens aanvallen in Mantsjoerije. En heb je de Goelach Archipel van Aleksandr Solzjenitsyn gelezen? Ik heb het voor je in mijn boekenkast staan. En de Barre Vlucht van Slavomir Rawicz? Wat te denken van het massagraf van Poolse officieren dat het Duitse leger bij Katyn aantrof?


Je hebt het ook over het westerse imperialisme, wat hoe zou je de verovering van het Tsjaristische Rusland van heel Siberië en Alaska dan willen definiëren. Is dat géén imperialisme, enkel en alleen omdat het dan niet gaat over overzeese gebiedsdelen (met uitzondering van Alaska) maar om aaneengesloten gebieden? Ik dacht het niet. Wat hebben bijvoorbeeld Kamsjatka en Sachalin met het Groot-Russsche volk rondom Moskou te maken?? Ook het tsaristische Rusland en de latere Sovjet-Unie (en nu ook de Russische Federatie trouwens) is evenals bijvoorbeeld de Dubbelmonarchie altijd een veelvolkerenstaat geweest met als overheerser Groot-Rusland.


Zo maar een greep van argumenten die afbreuk doen aan je vurige pleidooi voor meer dan 70 jaar  communistische heerschappij in Rusland. Ik vind overigens ook dat na de val van De Muur in 1989 het al eerder van start gegane neoliberalisme (Reagan en Thatcher) enorm in betekenis is toegenomen, hetgeen natuurlijk een zeer kwalijke ontwikkeling is geweest. En wat de situatie in het Midden-Oosten betreft is de schuldvraag over de toestand daar vooral door links steeds meer bij Israel gelegd, een land van pakweg 5 miljoen joden tegenover 100 miljoen Arabieren die een imperium hebben van de Atlantische Oceaan tot aan de Perzische Golf. Zet daar het nietige Israel, kleiner dan Nederland, eens tegenover. Wij hebben makkelijk praten in het relatief veilige westen. Ook de FNV doet aan die enzijdigheid mee sinds enkele decennia, maar ik neem daar afstand van. Niet alleen de holocaust is aanleiding geweest voor het stichten van de staat Israel (met steun van Stalin overigens), maar ook het eeuwenlange antisemitisme in veel landen waaronder ook Rusland, de zaak-Dreyfus (Theodore Herzl), de vele pogroms, de Inquisitie en andere vormen van Jodenvervolging. Ook hier ziten twee kanten aan de zaak,


En over dit soort zaken zullen we het ook nooit eens worden, moeten we ook niet proberen. We gaan elkaar niet overtuigen, dus laten we onze energie blijven steken in de zaken die ons wel verbinden en dat zijn de collectieve belangen van werknemers, uitkeringsgerechtigden, post-actieven en overige senioren (met alleen AOW). Aan die zaken zullen we de rest van ons leven onze handen vol hebben.


Vriendengroet


Ed

.




Van: edmond van Ooijen <huizevanooijen@msn.com>
Verzonden: maandag 19 september 2016 18:13
Aan: Rik Min
Onderwerp: Re: Tegenstellingen zijn heel moeilijk overbrugbaar. Hoe krijg je de neuzen allemaal een kant op?
 


Dag Rik,

Ik reageer nog inhoudelijk op je uiteenzetting, waarmee ik het voor een deel best eens ben, maar niet op alle punten. Maar meningsverschillen over historische of andere zaken zullen geen enkele verwijdering tussen jou en mij teweeg brengen. Ik vind je een bijzonder aimabele, integere en redelijke man, waarvoor ik veel respect en waardering heb. Dus niets aan de hand en ik reageer nog nader.

Vriendengroet

Ed


Van: Rik Min <r.min@hetnet.nl>
Verzonden: maandag 19 september 2016 16:28
Aan: edmond van Ooijen
Onderwerp: Re: Tegenstellingen zijn heel moeilijk overbrugbaar. Hoe krijg je de neuzen allemaal een kant op?
 

Beste Ed


Terloops spraken wij vrijdag met zijn vieren of met zijn tweeen, in de lunchpauze, over diktators. Je haalde Stalin aan. Vervelend dat Nederlanders vaak niks weten wat de werkelijke verdiensten van de communistische partij van de Sovjet Unie is geweest. (Hitler verslagen. Europa bevrijd. 26 miljoen doden. En de 40 uurige werkweek werd onder deze druk in west Europa ingevoerd. ) Maar meer nog dat zogenaamde democratische gekozen leiders 'van ons' vaak grote massamoordenaars waren. Wat is dat dan? Voor mij zijn Bush, Churchill, Johnson, Netanyahu juist de kwaaien. Miljoenen hebben zij in de 20ste eeuw over de klink gejaagd of laten stikken van de honger. Terwijl de Sovjet Unie de bevrijdingsbewegingen in Afrika, Azie en Latijns Amerika steunde om deze oorlogsmisdaden (van het imperialisme, kapitalisme en het zogenaamde vrije westen) te bestrijden.


Tel de getallen vanaf 1900 tot 2016 maar eens na.


Dat wilde ik nog wel even kwijt.


Hopelijk even goede vakbondsvrienden...,


Rik Min


PS. Mocht jij vandaag ook niet mee naar Bunnik?




in relatie tot westerse democratieen


Op 18-9-2016 om 6:23 schreef edmond van Ooijen:

Dag Rik,


Je snijdt een probleem aan dat al zo oud is als de mensheid zelf. Philippus II van Macedonië en Livius worden al de gevleugelde woorden "divide et impera" toegedicht. De mens is altijd al verdeeld geweest door allerlei oorzaken zoals egoïsme, overlevingsdrang, ijdelheid, godsdienstwanen, manipulatie, natuurrampen en nog veel meer causale verbanden.


Lord Palmerston riep al "right or wrong, my country!" In het Deutschlandlied staat in het eerste couplet nog steeds "Deutschland über alles". Thomas Hobbes schreef in zijn boek The Leviathan "homo homini lupus". Ook Nicolò Machiavelli heeft in zijn brochure "Il Principe"(de vorst) weinig bemoedigende opvattingen over de meest succevolle regeerstijl vastgelegd. Mao zou gezegd hebben dat macht uit de loop van een geweer komt en Louis XV riep "Après nous de déluge!" Thomas More droomde van een Utopia en Jezus riep: "Verkoop al je rijkdommen, verdeel ze onder de armen en volg mij!" De hebzucht van de mens heeft echter een kerk gecreëerd die een deal sloot met de rijken der aarde ("houd jij ze arm, dan houd ik ze dom") en de communistische heilstaat creëerde eveneens een vrijgestelde elite die "more equal" was dan de rest.


Zo maar een handvol opvattingen en aangenomen feiten die ook anno 2016 nog opgang doen en ongetwijfeld over 1.000 jaar nog steeds. Ga er dus maar aanstaan. Onze FNV is ook een afspiegeling van de menselijke en maatschappelijke verdeeldheid. Er worden opvattingen in verkondigd waar ik van gruw (zoals het steeds hoger maken van de stapel nivelleringen die alleen maar de middeninkomens treffen; een straf voor goed maatschappelijk gedrag en een beloning voor gemakzucht, ik weet dat het gechargeerd is en dat er mensen zijn die niet boven zichzelf kunnen uitstijgen en die moeten altijd een sociaal vangnet hebben, maar die bedoel ik nu even niet) en andere opvattingen die ik van harte omarm (zoals het tegenwicht bieden aan de macht van werkgevers door het behartigen van collectieve en individuele belangen van werknemers, uitkeringsgerechtigden en post-actieven). We zullen het er hoe dan ook mee moeten doen.


Mijn vrouw (met wie ik nu 48,5 jaar een relatie heb, waarvan bijna 46 gehuwd), is opgevoed in de AJC. Haar vader was vakbondsdier bij de oude NVV, raadslid en wethouder van de PvdA en was zijn hele leven maatschappelijk actief. André van der Louw was in zijn vroege politieke jaren kind aan huis bij haar ouders in Rotterdam. Toen mijn schoonvader op 84-jarige leeftijd overleed (in 2008) kreeg hij een prachtige necrologie in de PZC vanwege zijn grote dossierkennis als wethouder Sociale Zaken. Maar de frustratie van mijn vrouw is dat je je hele leven kunt inzetten voor wat jij de goede zaak vindt, anderen zullen je om allerlei redenen altijd dwarsbomen en onderuit halen, ondanks al je goede bedoelingen (en je ongetwijfeld grote ego), al was het maar omdat zij je je persoonlijke successen niet gunnen. Ook jaloezie is een feilloos werkend gif, altijd en overal.


In die sociale omgeving van voetangels en klemmen, valkuilen en boobytraps zal je je weg moeten vinden


En verdeeldheid zal er altijd blijven. Zolang de mensheid blijft bestaan. Dat doet zij zichzelf aan, kennelijk een foutje in de evolutie. Of toch van de Schepper, als gevolg van de zondeval. Wie het zeker weet mag het zeggen.

Met vriendelijke groet

Ed

Van: Rik Min <r.min@hetnet.nl>
Verzonden: vrijdag 16 september 2016 21:49
Aan: Cocky Veltman; 'wil goede adres'; 'Ton van der Scheer'; j_rietveld@online.nl; 'edmond van Ooijen'
CC: 'Louis vanmeenen'
Onderwerp: Tegenstellingen zijn heel moeilijk overbrugbaar. Hoe krijg je de neuzen allemaal een kant op?
 

Beste mensen

 

Naar aanleiding van ons vooroverleg, vanmiddag, wil ik jullie graag het volgende eens zeggen:

 

Het fundamentele probleem in het huidige Ledenparlement is de enorme belangentegenstelling tussen de werkenden en de niet werkenden. Ambtenaren hebben daarbinnen ook nog eens een ander aanspreekpunt dan de werkenden in het bedrijfsleven. Die laatsten moeten vechten tegen de aandeelhouders en de aandeelhouderswinsten. ZZPers behoren ook tot de werkenden, maar kunnen niet staken. Uitkeringsgerechtigden, bijstandstrekkers, WW-er en pensionado’s hebben alleen het demonstratierecht als machtsmiddel; de werkenden kunnen ten minste staken!

 

Samengevat, de 7 groepen met 7 verschillende belangen:

1.       Werkenden bij het bedrijfsleven met aandeelhouders

2.       Werkenden bij de overheden en nutsbedrijven voor zo ver nog bestaan (ambtenaren)

3.       Uitkeringsgerechtigden, WWer, bijstandsgerechtigden (UGO’s)

4.       Gepensioneerden met alleen een AOW en gepensioneerden met een aanvullend pensioen

5.       ZZPers en freelancers

6.       Mensen met een beperking (horen bij 3?)

7.       De buitengeslotenen, mensen zonder werk of baan, c.q. de onderkant van de samenleving

 

Hoe krijgen we in vredesnaam een grote eenheid in onze bond? Hoe krijgen we in vredesnaam de neuzen allemaal dezelfde kant op? Nu hebben we feitelijk een tiental categorale bonden gecreëerd. Niet bepaald een eenheidsvakbeweging die mij voor ogen stond/staat, nu CNV, MHP en UNIE helemaal al niet meer meedoen voor de broodnoodzakelijke eenheid in vakbondsland.

 

We moeten veel meer ten strijden trekken naar de werkgevers, de multinationals. Daar zit het grote geld! Die barsten van het geld. Niet in Den Haag! Het geld klotst bij het bedrijfsleven - en dus de aandeelhouders -  tegen de plinten op. Zo erg dat de rente nul komma nul is! En de economie op in storten staat. Stagnatie, stagflatie, het Japan scenario, etc.

 

M.vr.gr.

Rik Min, plv. lid lp, gekozen vanuit de regio Twente en vanuit de sector O & O (universiteiten)

(en toentertijd terechtgekomen in de sector senioren Abvakabo)